Waterbehoefte betonspecie
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
De waterbehoefte van betonspecie hangt nauw samen met de water-cementfactor (W/C of wcf), wat de massaverhouding is tussen aanmaakwater en cement in een betonmengsel.
Omschrijving
De water-cementfactor is een cruciale factor voor de sterkteontwikkeling en duurzaamheid van beton. Een lagere water-cementfactor leidt over het algemeen tot een hogere sterkte en duurzaamheid van het uitgeharde beton. Een te laag wateraandeel kan echter leiden tot onvoldoende hydratatie van het cement en vermindert de verwerkbaarheid, wat de kwaliteit negatief beïnvloedt. Het minimale watergehalte is nodig voor de chemische reactie (hydratatie) tussen cement en water. Bij een te lage factor kan het beton moeilijk in vorm gebracht worden en kan de hydratatie onvolledig zijn, waardoor de sterkte afneemt.
Water-cementfactor
De water-cementfactor (wcf) wordt berekend als de massa van het water (W) gedeeld door de massa van het cement (C): wcf = W/C. Voor gangbare betonsamenstellingen ligt de water-cementfactor meestal tussen 0,40 en 0,60. In normen zoals NEN-EN 206 en NEN 8005 zijn maximale water-cement- of water-bindmiddelfactoren vastgelegd, afhankelijk van de milieuklasse waaraan het beton wordt blootgesteld.
Invloed op betoneigenschappen
Naast sterkte en duurzaamheid beïnvloedt de water-cementfactor ook de verwerkbaarheid (consistentie) van de betonspecie. Een hogere wcf resulteert in vloeibaardere betonspecie (hogere zetmaat), terwijl een lagere wcf leidt tot drogere, minder vloeibare specie. Het toevoegen van hulpstoffen zoals plastificeerders kan de verwerkbaarheid verbeteren zonder de water-cementfactor te verhogen, wat gunstig is voor de sterkte.
Vergelijkbare termen
Water-cementverhouding
Gebruikte bronnen: